Vandaag niet meer hoog in de bergen maar dat houdt niet in dat de weg niet meer omhoog gaat! Om te beginnen ging de weg eerst strak naar beneden naar San Miguel, een heel klein bergdorpje, en vanaf daar natuurlijk weer aardig omhoog naar een gebied met allemaal grasveldjes en hekjes. Geitenpaadjes naar hoger en lager gelegen plekken. Het gebied van de beer en de wolf. Een heleboel voetafdrukken gezien maar geen idee of ze van deze beesten zijn. Wat je hier wel veel ziet zijn hele grote roofvogels. Er vliegen in Noord Spanje een aantal verschillende soorten gieren rond.
Na 1 1/2 uur langs een berghelling te hebben gelopen kwam ik eindelijk in Herias (Erias) waar vandaan het een 2 tal km's was naar de albergue van Sandra. Het nadeel was dat deze 2 km's strak omhoog gaan en je met doorweekte kleding van het zweet daar aankomt. Maar ook hier wordt je weer beloond. De albergue van Sandra (dag van te voren bellen) is donativo van begin tot het einde. Er is 's avonds en 's morgens eten, koelkast gevuld met bier en limonade, er is wijn, koekjes, toast, fruit, noem maar op het is er. Hoe ze het doet is me een raadsel maar alles is donativo, geef wat je er voor over hebt!
