Vandaag was de tocht niet zo ver maar daarom niet minder inspannend.
Zoals het hoort ging de route eerst heul erg omhoog om vervolgens af te dalen naar het waternivo van de stuwdam. De foto hierboven laat de weg naar boven (schuin naar rechts boven) zien net onder de windmolens. De achterzijde van deze berghelling is in 2018 afgebrand en nu zijn ze bezig deze verbrande bomen uit de grond te trekken en nieuwe in te planten. Bij de dam aangekomen natuurlijk aan de andere kant van de berg weer omhoog. Het was aardig inspannend omdat het erg warm weer was en op de weg nog warmer omdat de warmte terugstraalt vanaf het wegdek.
Gelukkig was er aan de andere kant een stukje omhoog een restaurant met een terras. Ff lekker uitrusten!
Uitgeput kwam ik in het dorp aan waar ik zou overnachten. De eerste albergue zat vol en de tweede ook. De gemeentelijke liep ook al aardig vol dus heb ik maar een hotelkamertje genomen. Het scheelt dat dat hier niet zo duur is.
Later op de middag zat ik samen met wat andere wandelaars toen het ontzettend begon te regenen wat overging in hagel met stenen zo groot als een kinderhand! Iedereen in rep en roer, de ober was bang dat ze door het doek heen zouden slaan en we moesten naar binnen. Ook viel de stroom om de 5 minuten uit en was het hele dorp donker.
De dag had toch nog een spannend einde 😀
